Weekblog #116: The Sound of Beauty, het Italiaanse Eurovisie thema 2022

Over minder dan vier maanden zal de Italiaanse stad Turijn het middelpunt van Europa zijn, als het grootste muziekspektakel ter wereld hier op het podium wordt gebracht. Nadat Måneskin op 22 mei vorig jaar de 65e editie van het Eurovisie Songfestival won in Rotterdam, zorgden Victoria, Ethan, Thomas en Damiano ervoor dat de ongelofelijk grote taak nu in handen ligt van de Italianen. Het evenement zal rechtstreeks te volgen zijn in miljoenen huiskamers, dus de druk is voelbaar. Achter de schermen wordt heel hard gewerkt. Eén van de allereerste dingen die het organiserend land bepaalt, is welke stad de eer krijgt om het grote muziekspektakel te hosten. De Italianen besloten in september dat het Turijn zou worden. Een ander belangrijk element is het thema. Elke editie heeft haar eigen thema, soms heel kort en bondig, soms meer suggestief en poëtisch. Gisteren werd dan eindelijk bekend gemaakt onder welk motto het Eurovisie Songfestival zich gaat voltrekken dit jaar: The Sound of Beauty.

Na een lang jaar van lockdowns en onszelf afsluiten voor de buitenwereld, bracht het songfestival in Rotterdam vorig jaar mei nieuwe hoop

Ik vind het gelijk fantastisch. Dit klinkt toch als een sprookje? Het thema is zo anders, en daarom zo onderscheidend. Nederland kwam met het thema Open Up! Een kreet, een oproep, om je open te stellen voor wie of wat dan ook. Zowel de boodschap – we maken geen onderscheid en iedereen hoort erbij – als de stijl – kort en krachtig, als een positief bevel – zijn op en top Nederlands met een vleugje Rotterdam. No nonsens en niet lullen maar poetsen. Toen het songfestival in 2020 niet door kon gaan vanwege de pandemie, werd het thema in 2021 Open Up Again. Opeens kreeg het openstellen nog een heel andere betekenis. Na een lang jaar van lockdowns en onszelf afsluiten voor de buitenwereld, bracht het songfestival in Rotterdam vorig jaar mei nieuwe hoop. Het was het allereerste grote evenement dat weer door kon gaan. We mochten weer. Eindelijk konden we ons ook weer fysiek – zij het met mondkapje en op anderhalve meter – openstellen voor de wereld. Daarmee was het thema van ‘ons’ songfestival, het festival dat ik vanuit het hart meemaakte als Delegation Host van Italië, nog perfecter gekozen dan men ooit had kunnen bedenken toen het ergens eind 2019 werd goedgekeurd. 

De bedenkers van het thema hebben zich de vraag gesteld: Hoe ziet muziek eruit als je het visueel afbeeldt?

Terug naar Italië. The Sound of Beauty dus. Tegelijk met het thema is ook het logo gepresenteerd dat straks in heel Turijn en in elke (digitale) communicatie terug te vinden is. Dit jaar staat het traditionele Eurovisie-logo in een cirkel die omgeven wordt door een wat op het eerste oog soort abstracte bloem lijkt, uitgetekend in honderden lijnen als een geometrische weergave. Natuurlijk zit hier een verhaal achter, en hoe meer ik erover ontdek, hoe prachtiger ik het vind. Het blijkt een visuele weergave van The Sound of Beauty. Of eigenlijk andersom; van de schoonheid van geluid. De bedenkers van het thema hebben zich de vraag gesteld: Hoe ziet muziek eruit als je het visueel afbeeldt? Het antwoord werd gevonden in cymatics, de studie naar geluidsgolven, die haar naam te danken heeft aan de Zwitserse onderzoeker Hans Jenny. Hij ontdekte de visuele representatie van geluid, en dus muziek. Door heel fijn poeder op een metalen plaat te leggen en hier akoestische golfvibraties op toe te passen, vormde de poeder zich tot specifieke patronen. Wanneer de vibraties van harmonieuze melodieën werden toegepast, vormde het poeder symmetrische vormen en composities die veel weg hadden van mandala sjablonen (je weet wel, die oosterse figuren die nu in kleurboeken voor volwassenen terug te vinden zijn). Dat is toch ongelofelijk?

Italië laat zich weer van haar beste kant zien. Poëtisch, dromerig en met gevoel voor drama, waarbij schoonheid als het grootste goed wordt beschouwd

Maar hoe zal de arena er straks uit komen te zien? Dat blijft nog even geheim, maar wel is al bekendgemaakt dat de klassieke Italiaanse tuinen, de Giardini all’italiana, de meest belangrijke inspiratiebron zijn geweest voor het design van het podium. De prachtige figuren in de tuinen hebben een vergelijkbare structuur als de muziekbloemen gecreëerd door geluidsgolven. Bovendien wordt er al geschreven dat zowel het logo als het podiumdesign op de zon hinten, en op een kosmisch en energetisch portaal dat geopend kan worden met het geluid van schoonheid. Het moge duidelijk zijn: Italië laat zich weer van haar beste kant zien. Poëtisch, dromerig en met gevoel voor drama, waarbij schoonheid als het grootste goed wordt beschouwd. Het staat mijlenver van het no nonsens thema van Nederland, maar ik hou van allebei. De nuchtere Hollandse mentaliteit van aanpakken versus het Italiaanse talent én de prioriteit die eraan gegeven wordt overal schoonheid in te ontdekken. Het is juist die diversiteit die mijn eigen leven ook zo afwisselend maakt. Ik zou het niet anders willen.