Weekblog #142: Een weekend champagne proeven in Frankrijk: hoe, wat en waar?

Afgelopen weekend was ik met vrienden naar de wereldberoemde champagnestreek in Noord-Frankrijk voor twee dagen van – natuurlijk – champagneproeverijen, maar ook van het genieten van de Franse keuken, prachtige landschappen, en heel veel gezelligheid. Maar als je nu denkt dat dit al maanden van tevoren geregeld was, heb je het mis. Slechts drie weken geleden vroegen mijn vrienden me of ik misschien zin had om mee te gaan. Het idee was weliswaar al opgevat, maar de accommodatie moest nog uitgezocht worden. Ondanks het feit dat dit het hoogseizoen is én in het weekend, vonden we een echt pareltje. En zo bleek maar weer: voor een tripje als dit is geen maandenlange voorbereiding nodig.

Dit huis op het Franse platteland was àlles wat je je ervan voorstelt en kon het decor zijn van iedere idyllische, Franse film

We vertrokken vrijdag met de auto rond één uur ’s middags vanuit Roermond. Ondanks dat het redelijk druk was op de weg en het even zoeken naar het juiste adres, wandelden we om vijf uur onze Airbnb binnen. Dit huis op het Franse platteland was àlles wat je je ervan voorstelt en kon het decor zijn van iedere idyllische, Franse film. Witte luiken, volledig begroeid met klimop, een prachtige tuin ervoor met paarse bloemen waarin de insecten volop zoemden, eenvoudige stoffen ligstoelen en een gezellige ronde tafel. Delphine, de eigenaresse, en haar man woonden hier zelf ook, en de heer des huizes verzorgde de eerste avond een verrukkelijke maaltijd: de Franse cuisine met een twist èn volledig aangepast op glutenvrije dieetwensen. Bij de gerechten verzorgde Delphine, een Parisienne die puur vanwege haar passie voor champagne naar deze streek is verhuisd, bijpassende champagnes.

Je hoeft maar ergens aan te bellen waar de woorden “champagne” en “ouvert” te lezen zijn, en voor je het weet, staan er vier flessen voor je uitgestald

Op zaterdag stond een hele dag aan champagneproeverijen op het programma. Ik had er geen idee van hoe dat eraan toeging, maar het was eigenlijk veel laagdrempeliger dan ik had gedacht. Vriend T. stippelde globaal een route uit dwars door de champagnevelden – al een bezienswaardigheid op zichzelf – en zo kwamen we al snel in het eerste dorpje terecht. Volledig op de bonnefooi liepen we het eerste het beste erfje op dat er wel leuk uitzag. Want wat ik niet wist, is dat meer dan de helft van de huizen in deze dorpjes champagnehuizen zijn. Je hoeft maar ergens aan te bellen waar de woorden “champagne” en “ouvert” te lezen zijn, en voor je het weet, staan er vier flessen voor je uitgestald. Hoewel simpelweg aanbellen, en een enthousiast “Bonjour!” bij de meeste champagnehuizen genoeg was, hadden we bij twee champagnehuizen een reservering gemaakt. Echter, stel je geen moderne online boekingssystemen voor. Een telefoontje, volledig in het Frans, was alles dat de ‘reservering’ behelsde en bij één van de twee reserveringen troffen we de champagneboer al sleutelend aan zijn tractors aan. Hij was even vergeten dat we al om drie uur een afspraak hadden. 

Ik dacht dat je, om een beetje een goed figuur te slaan bij die Fransen, wel enigszins wat kennis van champagne en de druivensoorten moest hebben

Ook dacht ik dat je, om een beetje een goed figuur te slaan bij die Fransen, wel enigszins wat kennis van champagne en de druivensoorten moest hebben. Voor de eerste proeverij zei ik dan ook tegen vriendin S. dat ik echt geen idee had waar ik op moest letten toen ik haar enthousiast hoorde vertellen over hoe de “blanc de blanc” meestal haar voorkeur had, en de “vintage jaren” juist wat minder. Maar ook dat bleek een onterechte zorg. Het gaat vanzelf, zei ze. Je hoeft alleen maar te letten op wat je zelf het lekkerst vindt. De champagneboer vertelt je dan vervolgens om welke type druiven en welke blend het gaat. En zo was het precies. Bovendien, over smaak valt niet te twisten, en dat geldt net zo bij champagne. 

Het zou één van de beste diners van mijn leven worden

Na een hele dag champagne proeven, wilden we natuurlijk ook ergens gaan uiteten. Delphine schrok toen we haar zaterdagochtend vertelden dat we nog nergens gereserveerd hadden, en voorzag het als een mission impossible nog iets te vinden. Maar ook hier hadden we het geluk aan onze zijde, want bij het allerbeste restaurant van de regio – Chateau de Sacy – hadden ze nog net plek voor ons. Het zou één van de beste diners van mijn leven worden. Alles klopte aan de plek. Het restaurant was gevestigd in een landhuis op de eerste verdieping, met adembenemend uitzicht over de champagnevelden. Wij aten in de prachtige serre, maar anderen dineerden letterlijk tussen de druivenstokken. Onze buik vol van alle champagne, bestelden we een heerlijke rode wijn bij het driegangenmenu, waar we nog een amuse vooraf en een kleine kaasproeverij tussendoor kregen. De auto werd voor je geparkeerd en het toilet was een balzaal. Besluit je nu naar de champagnestreek te gaan, zou ik het zekere voor het onzekere nemen, en deze plek alvast vastleggen. 

Met haar kerk die veel weg heeft van de Notre Dame, de vele gezellige bistrots en statige straten, is deze stad ook de moeite van een bezoek waard

Op zondagochtend rond de klok van elf zeiden we ons idyllische plattelandshuis gedag. Ondanks dat de heren in eerste instantie voorstelden nóg een champagneproeverij te gaan doen, besloten we naar de stad Reims te gaan. Wij, de meiden, hadden meer zin in een goede cappuccino op het terras. Met haar kerk die veel weg heeft van de Notre Dame, de vele gezellige bistrots en statige straten, is deze stad ook de moeite van een bezoek waard. Tevens is het een goede uitvalbasis voor een weekendje champagne proeven als je liever niet al te afgelegen op het platteland verblijft. 

Terwijl ik thuis door alle filmpjes en foto’s scrolde, bedacht ik slechts één ding: hoezo doet niet iedereen dit elk jaar?!

Rond drie uur stapten we weer in de auto en reden we terug naar Roermond, dat nog geen 3,5 uur rijden is. En terwijl ik thuis door alle filmpjes en foto’s scrolde, bedacht ik slechts één ding: hoezo doet niet iedereen dit elk jaar?! Een weekend in de champagnestreek is de perfecte getaway die je spontaan kunt ondernemen. Tegelijkertijd heb je je even helemaal ondergedompeld in een andere wereld. Mensen spraken er veelal Frans, of Engels met zo’n heerlijk dik Frans accent, en met een playlist vol met Franse hitjes zit je gelijk helemaal in de sfeer. Kun je dan toevallig ook nog de cabrio van je buurman of moeder lenen, is het plaatje helemaal compleet. Want ook al ben je nu nog geen champagne-fan, ik garandeer je dat je dat vanzelf wordt na twee dagen hier rondgetoerd te hebben. Santé!

1 thought on “Weekblog #142: Een weekend champagne proeven in Frankrijk: hoe, wat en waar?”

Comments are closed.