En toen opeens was het alweer de maandag voor kerst. En hoewel dat ieder jaar een bomvolle, maar gezellige week is, gaat deze één-na-laatste week dit jaar wel echt de kroon spannen. Vandaar dat ik de blog deze week iets korter moet houden, en dat vind ik best wel een beetje jammer. Met alle honderden belevenissen van afgelopen tijd, zou ik namelijk nog wel tien blogs kunnen schrijven. En eigenlijk begon die drukte al de afgelopen week…
Bovenaan mijn lijstje aan goede voornemens voor het volgend jaar: een gestructureerder mens worden en dingen ietsje – ook al is het maar ietsje – langer vooruit plannen
Het was namelijk op donderdagavond dat ik besloot de volgende ochtend de trein te nemen voor een weekend in Rome (bovenaan mijn lijstje aan goede voornemens voor het volgend jaar: een gestructureerder mens worden en dingen ietsje – ook al is het maar ietsje – langer vooruit plannen). Na bijna zes maanden was ik weer terug, en dat was net zo bijzonder als doodgewoon. Naast het weerzien met mijn lieve vrienden, had mijn bezoekje ook een functionele reden: eindelijk ging ik een deel van mijn in Rome opgeslagen spullen halen.
Ik werd maandagochtend – oftewel vandaag – wakker in een slaapkamer die niet onder deed voor de ‘lost and found’ afdeling op een vliegveld
Nadat ik zondagavond laat terug was, werd ik maandagochtend – oftewel vandaag – wakker in een slaapkamer die niet onder deed voor de ‘lost and found’ afdeling op een vliegveld. Overal koffers, kleren en tassen. Echt tijd om hier iets aan te doen was er niet, want de week voor kerst betekent ook heel veel concerten in héél Italië die nog deze hele week mijn volle aandacht vragen. Maar de festiviteiten beginnen dan nu ook echt: morgenavond heb ik mijn eerste kerstdiner van het jaar op een geheime locatie hier in Milaan. Dat belooft wat! De cadeautjes scoorde ik zondagmiddag in Rome. De dag daarna, woensdagavond, vlieg ik terug naar Nederland. Hier kan het feest dan pas écht beginnen.
Het is elk jaar weer een race tegen de klok, maar elk jaar geniet ik ervan
Want wat kan ik genieten van die drukke dagen voor kerst. Er moeten nog cadeautjes worden gekocht, outfits bij elkaar gezocht, gerechtjes voor het kerstdiner verzonnen en de nagels bijgewerkt in de salon. Op vrijdagavond vindt het jaarlijkse kerstdiner plaats met mijn vriendinnen, en op zaterdagochtend ga ik kennismaken met mijn allerkleinste vriendinnetje van nog geen zes weken oud. Zaterdagavond is het kerstavond. We made it. Al zal zondag, Eerste Kerstdag, waarschijnlijk nog wel de drukste dag van de week worden, met het grote kerstdiner, de laatste cadeautjes inpakken, een gedicht uit de mouw schudden en het hele gezin met aanhang dat weer bij elkaar komt bij mijn ouders’ thuis. Het is elk jaar weer een race tegen de klok, maar elk jaar geniet ik ervan. Rennen voor de laatste boodschappen, overal kerstmuziek en lampjes, mijn vriendinnen die ik vaker zie dan ooit, de familie bij elkaar, en elke dag een reden voor een prachtige outfit. En net als ik deze blog wil afsluiten, schiet er nog een gedachte door mijn hoofd: ik moet niet vergeten een panettone, een traditionele Italiaanse kerstcake, mee te nemen. Dat is dus bij deze als herinnering in mijn telefoon gezet. Ik wens jullie allemaal een hele gezellige week toe, druk of niet druk, met veel plannen of met lekker veel niks. Heb een heerlijke kerst, geef meer dan je neemt en wees lief voor elkaar. Buon natale!