#92 Eindeloze Italiaanse zomer (Nederlands)

Al meer dan een halve eeuw heeft Italië een onaflaatbare aantrekkingskracht op buitenlandse toeristen. Tegelijkertijd brengen de Italianen zelf juist vooral hun zomers in eigen land door. Het moge duidelijk zijn dat de Italiaanse zomer iets speciaals is, iets waarvoor men altijd terugkeert. Het land waar la dolce vita is uitgevonden is geen hype en raakt ook nooit uit de mode. Maar wat maakt een Italiaanse zomer nou zo onweerstaanbaar? 

Je zou haast zijn vergeten waarom je juist wel nu naar Italië moet afreizen

Zoals ik in mijn vorige blog omschreef zijn het niet de grote steden waar je moet zijn. De straten van Rome doen nu elke dag een beetje meer verlaten aan, en ook zie ik elke dag meer briefjes met “chiuso per ferie” – wegens vakantie gesloten – op de puien geplakt. In mijn blog van vorige week was ik zelfs een tikkeltje negatief, waarom Rome simpelweg niet zo’n goed idee is in augustus. Je zou daarom haast zijn vergeten waarom je juist wel nu naar Italië moet afreizen. Dus daarom deze week in de blog: waarom die Italiaanse zomers zo fantastisch zijn. 

Het zijn gewoontes en tradities die bij de buitenlandse toeristen regelmatig vraagtekens oproepen, maar zo typerend zijn voor de zomers hier

In feite zijn het honderden, zo niet duizenden kleine dingen. Onmogelijk om in één blog te omschrijven. Het zijn de grote en kleine clichés. Het zijn gewoontes en tradities die bij de buitenlandse toeristen regelmatig vraagtekens oproepen, maar zo typerend zijn voor de zomers hier. En dan is het natuurlijk ook de zon die maandenlang zo overdadig schijnt. 

Het is hoe je vandaag enkel prosciutto met meloen voor lunch eet, terwijl je morgen gerust vijf gangen krijgt voorgeschoteld

Het is het feit dat de vader des familigia pas anderhalf uur later op het strand arriveert omdat hij er zo lang over heeft gedaan een parkeerplek te vinden

Het is een macedonia als tussendoortje, een fruitmix met watermeloen, druiven en meloen

Het is hoe het de normaalste zaak van de wereld is om om half drie ’s nachts nog een gigantisch ijsje halen

Het is de wind in je haar als je achterop de Vespa zit

Het is de ongemakkelijk zittende badmuts die je verplicht op moet in het zwembad

Het is het heerlijke warme weer, waardoor je twee maanden lang niet hoeft na te denken of je wel of geen jasje zal meenemen

Het zijn de minder fortuinlijke kantoorlieden die je duidelijk ziet afzien in hun nette pak maar ondanks de bijna veertig graden er geen stropdas minder om dragen

Het zijn de discotheken en bioscopen in de open lucht, magisch vind ik dat

Het zijn de ouders op het strand die met een timer bijhouden hoeveel tijd er verstreken is na de lunch: Italiaanse kinderen mogen namelijk tot drie uur na het eten onder geen beding het water in

Het zijn de honderden gekleurde parasols op het strand

Het is hoe winkels gerust om twaalf uur ’s middags dichtgaan, om pas om vier uur weer te openen

Het is Ferragosto, de nationale feestdag op 15 augustus, wanneer letterlijk het hele land stilligt: met afstand de meest luie dag van het jaar

Het is het vastplakken van je dijen op de plastic stoeltjes onder TL-verlichting terwijl je de meest goddelijke pizza van je leven eet

Het is hoe elke Italiaan een grote liefde heeft voor il mare, de zee. Met een kustlijn van duizenden kilometers woont iedereen hier relatief dichtbij zee

Het is een panino met gegrilde pesce spada, zwaardvis voor lunch

Het is het binnen in een bar met de locals onder de plafondventilator sportwedstrijden kijken op tv, of het nou de Olympische Spelen zijn of de Formule 1

Het zijn de vele toeristen die altijd goede zin lijken te hebben

Het is hoe het elk jaar weer een feestje is om – eindelijk – je zomergarderobe in de kast te hangen

Het is het feit dat elke vrouw, van elke leeftijd en maat in een badpak of bikini op het strand ligt zonder blikken van afkeuring te hoeven voelen

Het zijn de vele notte bianche, de witte nachten, waarin braderieën tot na middernacht bruisen en er voor niemand een bedtijd bestaat

Het is het ’s avonds laat water op je hoofd krijgen wanneer je onder balkons doorloopt omdat de nonna’s dan hun planten rijkelijk watergeven 

Het is de azuurblauwe zee met het meest heldere water dat je ooit hebt gezien

Maar bovenal is het dat dolce, lome gevoel van een eindeloze zomer waarin niets hoeft en alles kan. Mijn favoriete seizoen van het jaar.