It’s the beautiful art of slow living that was invented by the Italians and that they named so very poetically: il dolce far niente. In other words: the sweet art of doing nothing. An endless lunch on Sunday afternoon, followed by lounging in the hammock with your sun hat on, while the languid sounds of jazz …
Weekly blog #139: How ‘il dolce far niente’ became a dire necessity Read More »
Het is een levenskunst die uitgevonden werd door de Italianen en ze ook nog eens zo poëtisch wisten te benoemen: il dolce far niente. Oftewel: de kunst van het nietsdoen. Eindeloos tafelen op zondagmiddag, om daarna met een zonnehoed languit in de hangmat te gaan liggen soezen, terwijl de lome klanken van jazzmuziek je oren bereiken …
Weekblog #139: Toen ‘il dolce far niente’ bittere noodzaak werd Read More »
È la bellissima arte del vivere lento che è stata inventata dagli italiani e che ci hanno chiamato in modo molto poetico: il dolce far niente. Un pranzo senza fine la domenica pomeriggio, seguito da un pisolino in un’amaca con il cappello da sole, mentre il suono languido della musica jazz arriva alle orecchie da …
Blog settimanale #139: Come il “dolce far niente” è diventato una necessità impellente Read More »
Dolce far niente. Ik geloof niet dat deze blog ergens anders over kan gaan. Ik schrijf dit stukje nu vanuit het prachtige Frascati, een klein stadje in de glooiende heuvels op nog geen vijfentwintig kilometer van Rome. Ik ben hier samen met mijn ouders, die naar Italië afgereisd zijn voor een welverdiende vakantie. Na vier drukke …
Weekblog #134: Dolce far niente, maar hoe doe je dat? Read More »